دیدار

دوره زمانه ی عجیبی ست، گویی همگی دچار وارونگی مزمن شده ایم!گاهی در رابطه ای ساده وقت میگذرانی، ناگهان چشم باز میکنی میبینی عاشق شده ای، اما هرگاه در جستجوی عشق میدوی، آن را پیدا نمیکنیآنکه به دنبال شاد زیستن است، بیشتر غم به سراغش می آید، و آنکه همیشه از زمین و زمان طلب دارد، از زندگی خود راضی تر است!مهربان ها مظلوم ترین هستند و ظالم ها عزیزترین...مولانا جان، کاش در زمان تو می زیستم... ظاهرا آن موقع همه چیز دنیا سرجایش بوده که گفته ای: هر چیزی که در جستن آنی آنیاما دریغا که این روزها جهان وارونه شده... دیگر خواسته ها و داشته ها برابری نمی کند!هرچیز که مطلوب من است ندارمآن کس که محبوب من است نشناسمهرکس که مشتاق من است ندانملبخنده ی سرد از سر اجبار نخواهمگویند گذر میکند این عمر گرانهرچند به گذر کردن آنم امید ندارمبرچسب‌ها: ناامیدی دیدار...

حجم تنهایی من، به اندازه ی بودن توست
و دلم در عطش دستان پر مهرت
در کجای این افسانه گرفتار شده ای، که دیگر ندارمت...؟!

دیدار...

نقشِ برجسته ی فالِ منِ دلداده امروز، آغوش تو است

و در این عمقِ سکوتِ لحظه های مانده تا دیدارت

صدای قلبم را بیشتر از همیشه میشنوم

ای کاش به گوش تو هم برسد این نوای موزونِ عاشقی

تا بدانی برای با تو ماندن چقدر بی پروا شده ام

دیدار...